وقتی که زندگی بهت تنگ میشه

 

 

آسمونش حکایت سقف خونت میشه

 

 

و فضاش حکایت دیوارهای خونت

 

 

اون وقته که به وجودت فشار میاره و زجرت میده

 

 

اونقدر فشار میاره که شیره ی جونت

 

 

از استوخون های بدنت میزنه بیرون

 

 

میشه حکایت همون قبرت و فشار قبرت

 

 

اون وقت چه فرقی داره زنده بودن و نبودن

 

 

الان اون زمانه که تموم خاطره هات

 

 

میان مثل نکیر و منکر جلو چشات

 

 

زندگیت تلخ میشه

 

 

بودنت میشه نبودنت زنده ت میشه مرده و...

 

 

 

دیوار ها داره روسرت خراب میشه

 

 

دیگه هیچی نمی مونه این حکایت زندگیه الان و گذشته ی منه

 

 

هیچ کس ازم خبری نمی گیره

 

 

و برام حتی در حد یه فاتحه  فاتحه هم نمیده

 

 

زورکی زندگی میکنم

 

 

یا همون قاچاقی دنیا برام شده مثل یه تلویزیونه بزرگ

 

 

صفحه تخت که دیگه دست همه ی بازیگراش برام رو شده

 

 

 

_ __نســـــــــیم__ _

 

 

     

نظرات شما عزیزان: